Energia życia, dążenie do celu, wiedza, poznania, podróże po świecie
Rodzina, dzieci. Ich wychowanie, w stresie co w życiu każdego czeka
Pęd do poznania tego co przeszło. Prawdy o ludziach, potomnych, czasach
Od wielu laty musi wytrzymać, serce szarego, zwykłego człowieka
Życie – problemy, miłość – doznania, wiara – nadzieja, śmierć – to ucieczka
Czas biegnie szybko, przyspiesza, pędzi. Swym tempem ciągle przed nami ucieka.
Trzeba go gonić w ciągłym pościgu; by coś osiągnąć, po sobie zostawić
Dla swych potomnych. Dla wszystkich ludzi. Dla tych co żyje serce człowieka
Statek Twój płynie krętym kursem życia, ciągnąc za sobą kilwater czasu
Przed nim zawiłe problemy przyszłości jakby wijąca się górska rzeka
Chciałbyś w tej trasie nie widzieć końca, swojej podróży, katakumb przystani
Przeć stale naprzód, w swym celu życia. Przystanki stawia serce człowieka.
Raz, drugi, trzeci da się ominąć zakręty czasu, awarie życia, rzeczne przystanie
Gdy Cię obejmie mgła wiecznej ciemności. Oczy zamknięte, nie drgnie Ci powieka
Dobiłeś właśnie do swej przystani, już cel podróży, kres Twych poczynań
Pozostanie po Tobie, co stworzyłeś w życiu. I stanie serce szarego człowieka.
