Moim wnukom…
Gdy sygnał syreny nicości
W dźwięk mocny i trwały urośnie,
Gdy wszystkie niebiańskie Anioły
Na trąbach zagrają radośnie.
Gdy dzwony przestrzeni wszechświata
Rozpoczną donośne swe bicie,
Wraz z Wami powstanę z popiołów
Na wieczne, na drugie swe życie.
Odrodzę się w innym wcieleniu
W annały bogatszy mądrości,
W wszechświatów bogatszy przeżycia,
W zaziemskie uczucia miłości.
W radości swej pełny, na zawsze
Szczęśliwy zostanę wraz z Wami.
Jak statek co z rejsu powraca
Do swej macierzystej przystani.
