Kto w życiu nie zaznał rozkoszy miłości
I doznań przepięknych, rosnących wraz z wiekiem.
Nie przeżył tych nocy majowych, gorących.
Gorąco nie kochał
– ten nie jest człowiekiem.
Kto wrażliwości na biedę, krzywdę.
Nie przejął z piersi matczynej wraz z mlekiem.
Kto nie ukoił bólu cierpiącym.
Nie pomógł innym
– nie jest człowiekiem.
Kto idąc przez życie i patrząc wokoło.
Nie widzi ubóstwa, nędzy, rozpaczy.
Żyjąc w dostatku, widzi tylko siebie.
Nie jest człowiekiem
– Niech Bóg mu wybaczy.
Stanisław L. Pieniążek, luty 2006
